samowola — ż I, DCMs. samowolali, blm «postępowanie tylko według własnej woli, nieliczenie się z nikim i z niczym, ignorowanie prawa; czyn będący wynikiem takiej postawy» Samowola magnatów. Dopuszczać się samowoli, aktów samowoli … Słownik języka polskiego
postać — I. To zmienia postać rzeczy a) «wyrażenie oznaczające, że ktoś zmienił swój stosunek do czegoś, ocenia coś zupełnie inaczej»: – Ale to jest samowola! – wrzasnął (...) – Przecież ta fabryka, pierwszy sekretarzu, produkuje na eksport (...). No,… … Słownik frazeologiczny
niekarność — ż V, DCMs. niekarnośćści, blm «brak karności, dyscypliny; samowola, rozprzężenie» Niekarność żołnierzy, wychowanków … Słownik języka polskiego
nieograniczony — 1. «nie mający żadnych ograniczeń; niczym nie skrępowany; absolutny» Nieograniczona samowola, swoboda, władza; wolność. 2. «nie mający ograniczeń liczebnych, czasowych itp.; nie oznaczony» Kredyt nieograniczony. Przetarg nieograniczony.… … Słownik języka polskiego
niesubordynacja — ż I, DCMs. niesubordynacjacji; blm «brak subordynacji, dyscypliny, karności; niepodporządkowanie się, nieposłuszeństwo, samowola» Niesubordynacja wśród podwładnych … Słownik języka polskiego
rozwydrzenie — n I 1. rzecz. od rozwydrzyć. 2. pot. «nadmierna zuchwałość, samowola, niesforność, rozpasanie» Wybryki świadczące o rozwydrzeniu chuliganów. Poskromić czyjeś rozwydrzenie. rozwydrzenie się rzecz. od rozwydrzyć się … Słownik języka polskiego
rozzuchwalenie — n I 1. rzecz. od rozzuchwalić. 2. «nadmierna zuchwałość, samowola» Pobłażliwość wychowawcy powodowała coraz większe rozzuchwalenie uczniów. rozzuchwalenie się rzecz. od rozzuchwalić się … Słownik języka polskiego
skirtoidia — ż I, DCMs. skirtoidiadii, blm psych. «postać psychopatii, którą cechuje teatralność w zachowaniu, lekkomyślność, samowola, brawura w warunkach normalnych i wytrwałość w trudnych sytuacjach życiowych» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
sobiepaństwo — n III, Ms. sobiepaństwowie, blm «postępowanie samowolne, samowładne; nieliczenie się z nikim i z niczym; arbitralność, samowola» Magnackie sobiepaństwo … Słownik języka polskiego
swawola — ż I, DCMs. swawolali; lm D. swawolali 1. «dokazywanie, zabawa, figle, psoty» Dziecinne swawole. Paweł spokojny, nie wadził nikomu, Gaweł najdziksze wymyślał swawole. (Fredro) Jedzą, piją, lulki palą, tańce, hulanka, swawola. (Mickiewicz) 2.… … Słownik języka polskiego
